Bu dünyada ayakta kalabilmek için
ya Hamlet ya Cladius olman gerek bebeğim,
İsa'nın inmesine çok var onu beklemeyeceğim
yüz şehirli otobüsler çarpsın bana annemi üzdüğüm için
eğer Hamlet olsaydım
annemin intikamını alabilirdim
o kadar ayrılmışız ki sevgili
birbirimize iple bile bağlanamayız,
saçların kadın olur iner şehire
bütün varoluşçular çeyiz,
ben senin elinden tutarım
sen eskilerinin
yaşasın ne kadar demokratiğiz !
misal Foucault olsun bundan sonra adın
elimizde Peter Weiss,
çiçeklere çok davrandım tohumları için,
biz ilk papatya topladığımdan beri sevgiliyiz..
Hatırlatta akşam kendime geleyim,
benden sonra siz gelirsiniz,
annem, sen ve diğerleri,
eğer beyaz giyersen annemde sever seni,
çay demlerim içeriz
omuriliğimdeki kilisenin bahçesinde,
anlatamıyorum papazlara İsa inmeyecek bu gece,
-ilk şekeri günahsız olanınız atsın-
annem kıyamaz ellerimi tuttuğunda,
Tanrım kıyamaz anneme takmaz ellerime kelepçe,
bütün hırkalar bilir kelep'çe tercümansız
bir hırkaya bir derviş derlerim
doğum günümü kapıma bırakırım fiyonkla,
hatırla biz ayrıldığımızda bütün filozofları
içeri aldılar sevgili,
şimdi Cladius'da ölmeli, Hamlet'te ölmeli..
Turgut Uğurlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder