Şimdi size çok tanıdık bi andan bahsedeceğim. Gece yarısı olmasına rağmen izin verirdi evdekiler, sokakta çeşitli noktalarda, düzensiz aralıklarla ateşler olurdu etrafında kümeleşen insanlar. Büyüklerin kahkahalarıda ateşleri kadar büyük olurdu ve küçüklerin seyretmek kaydıyla yanlarında durmalarına izin verirdi.
Küçükler kendi hallerinde ufak bi ateş üzerinden atlayarak eğlenir ama benim gibi şişman veya cesareti olmayanlar ateşin ortasına düşmekten çekinirdi. Bildiniz değil mi, bugün Hıdrellez..
Hıdrellez ya da hıdırellez artık nasıl isterseniz, bilindiği üzere Hızır ile İlyas'ın buluştuğu gün sayılır ve her yıl 5 Mayıs'ı 6' sına bağladığı gece doğaya can vermek için tekrar buluşmaya sözleştikerine inanılır. İkisininde içlerindeki inançla ölümsüzlüğe ulaştığı ve bu sayede her sene doğanın üzerindeki ölü ruh halini alıp yerine canlılık verdiği rivayet edilir bu yüzden bu günden itibaren kasım ayına kadar ruz-ı hızır, yani yeşeren gün denir. İşte zaten gerisi bildiğiniz gibi, kimi dileklerini yazıp gül ağacının altına gömer, kimi denize atar, kimi çaput bağlar. Bu bayram bize özel bir bayramdır, çünkü bu topraklar doğayı, sıcağı ve birliği sever. Ateşler yakılır, şarkılar söylenir, danslar edilir, yemekler yenir, bir şaman ayini gibi görünmesinden öte gerçekten renk cümbüşünün içinden çıkan bir gecedir. Sende sabah uyandığında yüzünde bi gülümsemeyle uyanacaksın belki nedenini bilmeden, kendine daha çok güveneceksin tuhaf bir huzur hissedeceksin çünkü bu gece Hızır ile İlyas doğaya ve sana yeni bir ruh vermek için kapının önünden geçmiş olacak.
Gerçi bu sene Ahırkapı şenliğini yediler ama neyse yinede güzel bir gece. Eskiden olsa şu anda sokakta birkaç ateşin yanması gerekiyordu hem zaten İstanbul'da pek gül ağacı kaldığı söylenemez. Birde birkaç tavsiye, ben geçen sene denize attım dileğimi olmadı, siz başka birşey deneyin. Ayrıca cüzdanlarınızı açık bırakın ki geçenin bereketinden nasibini alsın. Umarım Hızır'ın eli bu gece ruhunuza değer...
Küçükler kendi hallerinde ufak bi ateş üzerinden atlayarak eğlenir ama benim gibi şişman veya cesareti olmayanlar ateşin ortasına düşmekten çekinirdi. Bildiniz değil mi, bugün Hıdrellez..
Hıdrellez ya da hıdırellez artık nasıl isterseniz, bilindiği üzere Hızır ile İlyas'ın buluştuğu gün sayılır ve her yıl 5 Mayıs'ı 6' sına bağladığı gece doğaya can vermek için tekrar buluşmaya sözleştikerine inanılır. İkisininde içlerindeki inançla ölümsüzlüğe ulaştığı ve bu sayede her sene doğanın üzerindeki ölü ruh halini alıp yerine canlılık verdiği rivayet edilir bu yüzden bu günden itibaren kasım ayına kadar ruz-ı hızır, yani yeşeren gün denir. İşte zaten gerisi bildiğiniz gibi, kimi dileklerini yazıp gül ağacının altına gömer, kimi denize atar, kimi çaput bağlar. Bu bayram bize özel bir bayramdır, çünkü bu topraklar doğayı, sıcağı ve birliği sever. Ateşler yakılır, şarkılar söylenir, danslar edilir, yemekler yenir, bir şaman ayini gibi görünmesinden öte gerçekten renk cümbüşünün içinden çıkan bir gecedir. Sende sabah uyandığında yüzünde bi gülümsemeyle uyanacaksın belki nedenini bilmeden, kendine daha çok güveneceksin tuhaf bir huzur hissedeceksin çünkü bu gece Hızır ile İlyas doğaya ve sana yeni bir ruh vermek için kapının önünden geçmiş olacak.
Gerçi bu sene Ahırkapı şenliğini yediler ama neyse yinede güzel bir gece. Eskiden olsa şu anda sokakta birkaç ateşin yanması gerekiyordu hem zaten İstanbul'da pek gül ağacı kaldığı söylenemez. Birde birkaç tavsiye, ben geçen sene denize attım dileğimi olmadı, siz başka birşey deneyin. Ayrıca cüzdanlarınızı açık bırakın ki geçenin bereketinden nasibini alsın. Umarım Hızır'ın eli bu gece ruhunuza değer...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder