Alıntılaştıramamak

      Beter rüyalardan izinli sabaha kalkmak kadar keyifli birşey olabilir mi ? Bide üstüne eğlenceli bi şarkı başlayınca keyfin orgazmı üstüne bi sigara yakmak gibisi yok. Yaşıyor olmanın en sevdiğim yanı   "kahvaltı " yaparken aklıma über bi fikir geldi. Overdose ( havalı olsun diye yazdım ) nescafemi yudumlarken fikrimi geliştirdim ve sonunda açıklıyorum.

Bi sabah uyandığınızda böceğe dönüştürseniz ne olur ? Kendimle gurur duyuyorum , bir dakika duymuyorum bu Kafka'nın aklına benden önce gelmişti oh shit ! Hep aynısı oluyor aklıma gelen cümleyi Freud benden daha önce söylemiş, yazmayı düşündüğüm mükemmel şiiri Özdemir Asaf benden önce yazmış. Benim aklıma gelmişti ilk " inception " ama Leonardo kardeşimde iyi oynamış şimdi hakkını vereyim. Aynı dünya üzerinde, aynı sistemde, yaşamak için aynı şeyleri yapıyoruz sanırım. Konuştuğumuz insanların isimleri farklı olsa da 3 aşağı 5 yukarı aynı karakterleri, hepimizin yalancı, vefasız arkadaşları, dandik sevgilileri ya da çok düşünceli dostları var. Ekmek, peynir, su , hava herşey aynı ama biri her yemekte sucuk yer biri ayda bir ondan bahsetmiyorum zaten sucuğunda kanıtlanmış bir faydası yok beyin gücüne. Bizden öncekiler bizim söylemek istediklerimizi söylemiş olabilirler, bizde bizden sonrakilerin söylemek istediklerini söylüyor olabiliriz, bu yüzden alıntı yapmak kötü değil. Kötü olan başkasının ağzından konuşmak..

    Alıntı yapma işine bok attığım doğrudur ama tasvif etmediğimden değil kıskandığımdan çünkü tam bir alıntı özürlüyüm. Bende çok isterim karşımdaki kızı etkilemek için " Üstad Nietzsche 'ninde dediği gibi etme cahille sohbet muhabbet küstürürsün, silme götünü cam kırığıyla kestirirsin " demeyi. Arkasından da karizma bi tavır takınıp, Freud veya Hegel mahalleden arkadaşımmış da bu cümleleri sadece bana söylemiş gibi davranmayı. Şaşkın bakışlar arasında Aristo' da iyi çocuktu diye devam etmeyi. Bir iki kere denemişliğim var ama benim yaptığım alıntıdan çok onun ağzıyla konuşmaya benziyordu. Karşımdaki rakip hemcinsim saf kızımıza Jurgen Klinsmann'ı bile Alman filozof diye itelerken, çaresiz çırpınışlarım, hadi lan Karl Marx sende bişeyler söylesene diye iç sesime ezik seslenişlerim hala gözümün önünde. Asıl sorunum alıntı bokunun nasıl kullanılacağı hakkında aslında. Alıntı bir konuyu desteklemek için mi yoksa tıkandığı noktada açıklığa kavuşturmak için mi yapılır ?  " Ulan bana inanmıyorsan koca düşünür söylemiş ona inan zibidi " mi ? " Abi ben ne demek istediğimi anlatamadım sen bu alıntıyı bi oku adam söylemiş zaten tamanında benim söylediklerim kaymak gibi gider ardından" mı ? Sadece estetik mi yoksa. Makalelerde ya da çok ciddi konularda anlayabiliyorum alıntının sebebini hoşta oluyor ayrıca ama "goy goy" yaparken niye alıntı yapılır. Tuvaletteyken Platonda işerdi diye düşünmek içimizi mi rahatlatıyor ? Yanlış anlaşılmasın bu şahsi bir mesele dedim ya kıskanıyorum.
   
     Kendin olmak meseledir, hemde çok acayip bi mesele. Kendini bulup, etrafındakilere kabullendirmek meseledir hakaten, başkasının göz bebeklerinden dünyaya bakabilmek hemde bebekleri ağlatmadan. Alıntı yapmak meseledir, bildiğin şeyi sindirip nerde kullanmak gerektiğini çözebilmek. Bi sabah uyandığınızda böcek olmasanızda böcek gibi düşünmek meseledir. Alıntı deneyeceğim sakin olun :

"bir sabah bakacaksın ki bir tanem
gregor samsa olarak uyanmışsın
işte o gün bebeğim
hiç acımam
vururum alnının çatına terliğimle
bilirsin hiç sevmem böcekleri
bana adam ol
öyle gel..."

Oldu mu ?

Not : Şiir' in kime ait olduğunu bilmiyorum nette gördüm aldım. Bilen varsa, söylerse sevinirim...